เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"ก็ดูเอาเถิด แค่ใกล้มืด เธอก็ได้ยินเสียงแปลกๆ แล้ว นอกจากเสียงคลื่น ที่ซัดแรงกว่าตอนสว่าง กับเสียงลมต้องยอดมะหร้าว หวีดหวิว ขนาดอยู่ในห้องแอร์ฯแล้ว เสียงแซ่ดๆ ถี่กระชั้นแบบนั้น มันยังระงมไปทั่วบริเวณ ทำให้อดขนลุกไม่ได้ เมื่อนึกถึง..สัตว์บางชนิด ในป่า... คอยดู ถ้าฉันไปจากเกาะนี้ได้เมื่อไหร่ ฉันจะฟ้องร้องนาย เอานายเข้าคุกให้ได้! ... ว่าจะทำกุ้งอบเกลือ กินกับขนมปัง มันก็ได้แค่ เอาไข่มาเจียวกับแฮม กินกับขนมปัง เพราะขี้เกียจหุงข้าว น้ำเย็นถูกจิบนิดเดียว เพราะไม่อยากปวดห้องน้ำ ไอ้ห้องน้ำบ้านั่น.. ถ้าอยู่กันสองคน มันก็คงจะโรแมนติคอยู่หรอก... เออ..ไหนล่ะ ดาว ที่เขาว่า...? รีบไปชะเง้อดูทางหน้าต่าง แล้วเกศราก็น้ำตาคลอ ดาว..ดาวมากมาย...เต็มท้องฟ้า ที่เริ่มมืดสนิท เมฆทึบตอนกลางวัน หายไปหมดสิ้นแล้ว เหลือแต่ท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาล มีดาว ดารดาษ เต็มท้องฟ้า ส่องแสงระยิบระยับ อย่างที่เคยฝันอยากไปนอนนับดาว กับใครสักคน แต่..ดาวที่นี่ มันให้บรรยากาศน่ากลัวมากกว่าจะชวนฝัน...มันเหมือนดาว..ปลอม.. ที่ขึ้นมากระพริบแสงหลอกหลอนเธอ เกศราถอยไปที่อ่างล้างจาน จัดการแปรงฟันตรงนี้ ยังมองหาลู่ทางว่า ถ้าปวดห้องน้ำ เธอจะจัดการอย่างไร โดยไม่ต้องออกไปจากห้องนี้"