เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"หล่อนตั้งต้นงีบ เพราะเมื่อคืน กว่าจะได้นอนก็เกือบสว่าง ขณะเขาเอง ก็ได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมง ก็ต้องโดนปลุกให้ตื่นมทำหน้าที่ขับรถให้หล่อน เพระรักหรอก วิทวัทถึงต้องยอมทำหน้าที่คนขับรถให้แต่โดยดี เขาแทบลืมตาไม่ขึ้น จนต้องใช้วิธีเหลือบตาดูทรวงอกงดงามข้างตัวบ่อยๆ เป็นการเพิ่มความสว่างให้นัยน์ตา ถนนยาวเหยียด จ้าขึ้นตามลำดับด้วยแสงแดดยามเช้า วิทวัทเอื้อมมือไปหยิบแว่นกันแดดมา ก่อนชะงักนิดๆ เมื่อมองแว่บจากกระจกส่องหลัง แล้วเห็นรถยนต์คันหนึ่งสีดำสนิท เงาวับ วิ่งไล่หลังมาในระดับความเร็วเกือบไม่แพ้รถเขา เขาเพิ่งฉุกใจว่า คล้ายเขาจะเห็นรถคันนี้แล่นออกมาจากโรงแรมแห่งเดียวกัน ที่พอคลับคล้ายคลับคลา เพราะราศีของรถราคาคันละเกือบสิบล้านนี่แหละ มันจะรีบไปไหนของมันวะ ไอ้เบนซ์เอสห้าร้อย สีดำคันนี้ .!.. วิทวัทสวมแว่น เริ่มมองกระจกหลังบ่อยขึ้น อย่างเอะใจ เพราะคล้ายรถคันนั้นจะพยายามรักษาระดับความเร็วให้ตามหลังรถเขามาอย่างคงเส้นคงวา พวกเสี่ยกระเป๋าหหนัก ที่หมายตาย่าหยาหรือเปล่า.. พอคิดแบบนี้ ชายหนุ่มก็เหยียบคันเร่ง ตามอารมณ์อยากเอาชนะ แม้แสงแดดจ้าที่ถูกกรองด้วยแว่นเรย์แบนอันแพงชองเขา จะทำให้ดูถนนยาว คดเคี้ยว คล้ายจะพร่าเลือน จนต้องเบิ่งตาให้กว้างเต็มที่ มันตามมาจริงๆ..! วิทวัทกัดฟัน พุ่งรถเต็มฝีเท้า จนเข็มหน้าปัดหมุนติ้ว หากปรากฏว่า รถคันนั้นไม่ยักเลื่อนห่าง กลับสามารถพุ่งทะยานตามมา ในระยะจี้กระชั้นชิด “ย่าหยา !" เขาหันขวับไป ตั้งใจจะปลุกคนหลับ ให้ลุกมารับรู้หตุการณ์ไม่ชอบมาพากลนี้ หากเพียงมองถนนอีกที วิทวัทก็ตา เหลือก อุทานเต็มเสียง “เฮ่ย ! " ถนนข้างหน้าหดสั้น เห็นแค่สันเขา ที่โผล่มาเป็นทางโค้งไปตามสันเขาในรูปข้อศอก รถที่วิ่งมาเต็มเหยียด เหยียบเบรคเต็มแรง เกิดเสียงยางครูดพื้นถนนยาวเหยียด ก่อนรถจะเสียหลัก หมุนคว้าง ลิ่วลงไหล่ถนนทันที"