เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

“แล้ว ถ้าเราไม่อยากแต่งงานกับผู้ชาย แต่อยากแต่งงานกะผู้หญิงล่ะ เดี๋ยวนี้ เขาแต่งกันเยอะแล้วนะพี่ แต่พวกเกย์กล้ากว่า ประกาศแต่งกันแทบทุกวัน “ มยุรียิ้ม พึมพัมบอกไปเบาๆ “ขอพี่ปิดงบก่อนนะคะ คุณลิลยังอายุน้อย สักวันอาจเจอผู้ชายดีๆสักคนก็ได้ “ ลลนาถอนใจยาว นังตุ๊กมันกลับมาง้อ ว๊ากใส่มันไปแล้ว กลับทุรนทุราย อยากให้มันกลับมา โว้ย เหมือนยืนอยูตรงทางสองแพร่งเลยนะเนี่ย ตั้งใจว่าจะลองจีบไอ้สันต์ เอาไว้เป็นตัวสำรองไปไหนมาไหนด้วย นังตุ๊กเสือกโผล่มาให้รวนเรอีก นี่ ถ้าไม่ติดป๊า เราคงจัดงานแต่งกับนังตุ๊ก ตั้งแต่คบกันใหม่ๆแล้ว ยอมรับว่า ทั้งรัก ทั้งหลงมัน แต่ หญิงสาวกัดปาก ปลุกปลอบตัวเองว่า อย่าได้ยอมใจอ่อนเด็ดขาด ตอนนี้ ถ้าเหงานัก ก็หาเรื่องตื๊อไอ้สันต์ไปพลางๆ จนกว่าจะเจอ..ผู้ชาย ที่เรายอมรับว่าจะทำให้เราสามารถรักผู้ชายได้ นังตุ๊กบอกว่ า ผัวใหม่ของมัน ที่แท้เป็นแมงดา ทั้งตบตี ทั้งหยาบคายกับมัน ที่ลลนาทนฟังไม่ได้ก็คือ หล่อนถูกไอ้แมงดาจะพาไปขายเข้าซ่อง ตอนฟัง แทบทนไม่ได้ แต่.มันเละเทะไปแล้วแบบนี้ จะต้องไปสงสาร อยากรับกลับมาทำไม .. เหมือนยืนอยู่บนทางสองแพร่งจริงๆ ไม่รู้เป็นเพราะป๊าชอบย้ำคำว่า เอ็งแก่ลงทุกวันนะโว้ย ถ้าสามสิบเมื่อไหร่ เอ็งจะยิ่งไม่มีใครเอา ..ตอนนี้ เราเพิ่งจะยี่สิบสี่ อีกตั้งหกปี เอาไงดีวะ เพิ่งรู้ว่า เกิดมาเป็นคน มันมีโมงยามของการต้องตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ นั่นคือ เลือกคู่ ของเรา มันไม่เหมือนชาวบ้าน เพราะเราเลือกไม่ถูกว่าจะมีผัว หรือมีเมีย ดี...