เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"กระดาษที่เขียนโน้ตเพลงไว้เรียบร้อยแล้ว ถูกเสียงเกากีตาร์ วนกลับไปกลับมา พอแว่บได้เนื้อร้อง ก็รีบหยิบดินสอเหลาแหลมเขียนกำกับโน้ต “ก่อนเคยภิรมย์ ก่อนเคยชื่นชมรักแรกแสนสดใส ฟ้าสว่างกว้างเหลือเกินแสนเพลินใจ เมื่อสองเราชิดใกล้ ทุกนาฑี” ดินสอขีดฆ่าบางคำ แต่งเติมอีกบางคำ ตามความรู้สึกหม่นหมอง เพลงนี้ ไม่ใช่เพลงที่.เธอ ตื๊อให้เราเขียนให้ แล้วเราก็ผลัดผ่อนเรื่อยมา ตราบจน นาฑีที่เธอร่ำไห้บอกว่า ต้องไป..อยู่กินกับชายแก่ หากร่ำรวยมหาศาล เพื่อปลดหนี้ให้แม่ เพลงคืนทรมาน จึงถูกกลั่นกรองขึ้นทีละคำ ทีละท่อน แล้วเราก็เล่นให้เธอฟังในบางคืนที่เธอแวะมา มาเพื่อให้เรากอดไว้ในวงแขน มารับรู้ รับฟัง เสียงเพรียกจากหัวใจสลายดวงนี้ ด้วยกัน.. “ขาดดวงใจ โอ้ชีวิตจะเป็นเช่นไร โอ้ชีวิตจะอยู่เพื่ออะไร ถ้า หัวใจหลุดหายไป.เป็นอื่น...” เนื้อร้องท่อนสุดท้ายนี้ เพิ่งเติมเสร็จสมบูรณ์ แต่ เธอไม่มีโอกาสฟัง เพราะ..เธอต้องไปแต่งงานแล้ว พรุ่งนี้..."