เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"ไม่ใช่เรื่องของเรา เธอดึงลิ้นชักแรก อี๋ มันเป็นกางเกงในผู้ชายสุมๆเอาไว้แน่นลิ้นชัก กำลังจะดึงลิ้นชักที่สอง ตาก็เหลือบไปเห็นวัสดุคล้ายตุ๊กตาสีเนื้อ อดยิ้มไม่ได้ แน่ะ เป็นเกย์ชัดเจน เล่นตุ๊กตาด้วย ความอยากรู้ ทำให้ถือวิสาสะดึงออกมา ก่อนสะบัดมือทิ้งอย่างตกใจ เมื่อเห็นเป็นคล้าย..ขาคน สีของมันก็คล้ายผิวคน แต่เป็นคนผู้หญิง เพราะเนียนผ่อง ค่อยๆเลื่อนปิดด้วยอาการใจระทึก มันคืออะไร..? ความเป็นคนขี้สงสัย สงสัยแล้วต้องหาคำตอบให้ได้ ทำให้ตัดสินดึงมันออกมา เป็นไงเป็นกัน ตุ๊กตาอะไรกันแน่ พอดึงออกมา เด็กสาวก็อ้าปากค้าง มันเป็นตุ๊กตายางถูกม้วนเก็บแบบไม่พิถีพิถันนัก แต่ก็เห็นเป็นใบหน้าจิ้มลิ้ม ข้อสำคัญ มันมี.นม มี..อี๋ย์. หยั่งว่าด้วย คราวนี้ เธอเลิกสงสัยว่าพี่ตู่จะเป็นเกย์ แต่กำลังปรักปรำอย่างไม่รีรอว่า พี่ตู่ เป็นโรคจิต มีตุ๊กตายางเอาไว้บำบัดความใคร่"