เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

“คุณปราณนต์ ฉันบอกให้ปล่อยฉันได้แล้ว ไม่ได้ยินหรือไง” คนถูกโอบรั้งจนแทบจะสิงเข้าร่างคนตัวใหญ่บอกเสียงห้วนจัด เมื่อบอกไปรอบแรกแล้วเขาไม่ยอมปล่อย “อย่าเพิ่งเลยคุณ เดี๋ยวแฟนเก่าคุณตามมาจะไม่เชื่อนะว่าเราสองคนเป็นคู่รักกัน” “จะเชื่อหรือไม่เชื่อ ฉันไม่สนหรอก ส่วนคุณ ปล่อยฉันเดี๋ยวนะ” ปราณนต์ดื้อด้านไม่ยอมปล่อย ก่อนจะหันไปมองด้านหลัง ก็เห็นว่าอดีตแฟนของหญิงสาวตามมา “คงต้องแสดงให้สมจริงกว่านี้แล้วที่รัก” “คุณจะทะ...อื้อ!” พูดได้แค่นั้นปากหยักก็ประกบเข้าหาปากอิ่มสวย ทำเอาเจ้าของเรียวปากอิ่มสวยได้แต่ยืนนิ่ง ใจเต้นระรัว ส่วนคนที่เดินมาเห็นอดีตคนรักกำลังจูบกับชายคนอื่นก็สบถอย่างหยาบคาย เป็นจังหวะเดียวกับที่สาวรุ่นน้องที่นัดไว้เดินเข้ามาพอดีเลยต้องหันไปสนสาวรุ่นน้องแทนอดีตคนรัก ที่ตอนนี้เมธาวดีแทบจะยืนไม่อยู่แล้ว เมื่อถูกจูบจนปากแทบช้ำ ส่วนอีกคน พอได้จูบจนหนำใจก็ถอนจูบออกอย่างเสียดาย “อีตาบ้า! คุณมาจูบฉันทำไม” (ภาคต่อ เล่ห์ร้ายศิวากร ,ฤทธิ์สวาทคีรินทร์)