เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

คุณๆ เคยกิน ‘ลูกตำลึง’ กันไหม? ผู้เขียนเพิ่งได้กินแกงคั่วลูกตำลึงเป็นครั้งแรกไม่กี่วันนี้เอง วันนั้นแม่เห็นเถาตำลึงเลื้อยยึดไม้ใหญ่อยู่หน้าบ้านกำลังออกลูกดก จึงวานเพื่อนบ้านช่วยใช้ไม้สอยลูกสีเขียวลายขาวคล้ายลูกแตงกวาเล็กๆ นั้นให้ ปล่อยลูกสุกสีแดงส้มไว้ให้เป็นอาหารของนกและกระรอก “ลูกตำลึงกินได้เหรอแม่ เคยกินแต่ยอดกับใบ” “กินได้ ทวดเคยทำให้แม่กิน เด็กสมัยนี้กินกันไม่เป็นหรอก” ผู้เขียนสังเกตว่าแม่ใช้สากทุบลูกตำลึงดิบสีเขียวอ่อนพอแตก แลเห็นเนื้อในและเยื่อหุ้มเมล็ดที่ยังเขียวอยู่ มีบางลูกเริ่มสุกแดงบ้างนิดหน่อย แล้วบีบเอาเมล็ดทิ้ง ใส่เกลือลงคลุกเคล้าคั้นให้น้ำเฝื่อนออกก่อนนำไปปรุง เมื่อลิ้มรสแกงคั่วลูกตำลึงรสมือแม่แสนอร่อยจนอิ่ม สัมผัสกรุบกรอบและรสขมนิดๆ ของลูกตำลึงก็ชวนให้อยากรู้ว่า เจ้าลูกตำลึงเล็กๆ นี้ ยังมีดีมากกว่าความอร่อยอีกไหมหนอ ยิ่งค้นยิ่งตะลึงว่า ลูกตำลึงเล็กๆ นี้มีประโยชน์เกินตัวจริงๆ