เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

“ดาจะช่วยเพื่อให้ครอบครัวพี่ณีย์มีความสุข” “ตั้งแต่ที่พบ...เขา...ที่บางแสน...ความรู้สึกของพี่ก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น” “พี่ณีย์เคราะห์ร้าย...คุณชนินทร์เป็นพวกกัดไม่ปล่อย” “พี่ไม่ควรพบเขาอีก” “มันแย่ตรงที่ว่าเขารู้จักพี่ณีย์ดีแล้วสิคะ...แถมยังรู้จักคุณกษม” “พี่กลัวเธอเป็นเหยื่ออีกคน...” “ดาพยายามเอาตัวรอด...ขออย่างเดียว...พี่ณีย์ต้องเลิกติดต่อกับเขาเด็ดขาด...ถ้ามีอะไร ให้ดารับหน้าแทน!...ดาจะพยายามหาทางให้เขาพ้นจากชีวิตพี่ณีย์...ถ้าคุณชนินทร์จะบอกอะไรกับคุณกษม เขาต้องคิดหนักเหมือนกัน เพราะตัวเขาเองมีชื่อเสียง มันไม่ง่ายนักหรอกค่ะที่จะยอมแลก...” ----------------------------- “ผมไม่อยากให้น้าชนินทร์สร้างบาปกับอารดา...” “เอ๊ะ...นายท่าจะเดือดร้อนกับเรื่องนี้เกินไป อย่าเอาศีลธรรมมาอ้างเพราะไม่เกี่ยว” “น้าชนินทร์!” “เอาเถอะ...เอาเถอะ...เรื่องแม่อารดา...น้าจะรุกต่อไป!”