เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

*เล่ห์ตะวันฉาย ภาคต่อ ทะเบียนสวาท* “ไอ้บ้า ! ไอ้โรคจิต! ไอ้...ไอ้คนสมองกลวง อย่าคิดว่าจะกักขังฉันไว้ที่นี่ได้ ไม่มีวันซะหรอก” “ปากจัดขนาดนี้ คงหายเจ็บแล้ว งั้นก็ลุกไปอาบน้ำ แล้วไปกินข้าวให้อิ่ม ผมจะได้พาไปทำงาน” “ทำงาน!” “ใช่ ทำงาน หรือคุณคิดว่าผมจะพาคุณมาอยู่ด้วยฟรีๆ” บัวชมพูอยากด่าคนตรงหน้าให้สาแก่ใจนัก แต่ดูจากสีหน้าเขาแล้ว ด่าอะไรไปเขาไม่รู้สึก! “ฉันไม่ได้อยากมาอยู่กับคุณ แต่คุณนั่นแหละพาฉันมาเอง เพราะงั้นฉันจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น!” “แต่ถ้าผมไม่เอาตัวคุณมา คุณคิดเหรอว่าคุณจะมีโอกาสมานั่งปากดีใส่ผมอยู่แบบนี้” “ตายซะได้ก็ดีสิ ฉันจะไม่ได้ต้องมาเจอคุณ” “คุณยังตายไม่ได้ที่รัก ตราบใดที่ผมยังไม่ได้เป็นผัวคุณ”