เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

~ เห็นนิ่งๆ แต่ความจริงรักมาก ~ ❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀ “ไม่หิวข้าวหรอก หิวอุ่นมากกว่า” ชายหนุ่มฉุดเบาๆ ให้คนรักนอนลง เขาสวมกอดจากด้านหลังแล้วสูดกลิ่นไอที่แสนคุ้นเคย ตัวของไออุ่นมีกลิ่นกาแฟ ขนมหวานและต้นไม้ เมื่อรวมกันจึงเป็นกลิ่นแสนพิเศษไม่ว่าใครก็ไม่มีกลิ่นนี้สักคน ผมเป็นนักบินพบเจอผู้คนมากมายหลากหลายเชื้อชาติแต่ไม่มีใครเลยที่กลิ่นผิวกายหอมหวานชวนเคลิ้มเหมือนไออุ่นของผม “ให้อุ่นไปอาบน้ำก่อนไหม” “อาบทำไม อุ่นก็รู้ว่าวีชอบดมอุ่นแค่ไหน” “ก็ถามเพื่อความแน่ใจ วันนี้ลูกค้าแน่นทั้งวัน อุ่นเหงื่อออกเยอะ” “เหงื่ออุ่นก็หอมเหมือนกัน” ปวีร์จูบต้นคอไออุ่นเบาๆ แค่นั้นคนที่โดนจูบก็ล่องลอยไปไกล อ้อมกอดของปวีร์อบอุ่นเสมอถึงผมจะชื่อไออุ่นแต่กลับโหยหาความอบอุ่นจากเขาตลอดเวลา ❀❀❀❀❀❀❀❀ ❀❀❀❀❀❀❀❀ ❀❀❀❀❀❀❀❀ ❀ ฝากติดตามความรักขมๆ หวานๆ ของคุณก้องกับน้องอุ่นด้วยนะคะ ❀ ❀ เรื่องสั้นสิบสองตอนอ่านเพลินๆ รวดเดียว ❀