เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"๑. ด้วยความคิดว่า “การให้โอกาสเยาวชนบวชเรียนระยะสั้นๆ อาจเป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้เขามีชีวิต ที่ประเสริฐสุดระยะยาวก็ได้” เพียงแต่ชาวพุทธทุกคนต้องช่วยกันปลูกต้นกล้านี้ ด้วยมือแห่งศรัทธาและแรงแห่งปัญญา วันหนึ่ง “ต้นกล้าในนาบุญ” จักผลิบานเมล็ดผลและเติบโตอย่างมั่นคงได้ “เพราะเราปลูกเอง” ● ๒. สวดมนต์ข้ามปีดีอย่างไร ๑. ดี..เพราะลดละเลิกกิเลสนิวรณ์ได้ ๒. ดี..เพราะใช้เสริมพรเพิ่มบุญบารมี ๓. ดี..เพราะสร้างความสวัสดีมีชัยให้ชีวิต ๔. ดี..เพราะสร้างความสัมฤทธิ์ในการงาน ๕. ดี..เพราะสืบอายุกาลพระพุทธศาสนา ๖. ดี..เพราะเป็นคาถาเมตตามหานิยม ๗. ดี..เพราะบ่มนิสัยให้ถึงวิมุตติธรรม ● ๓. ความสุขุมลุ่มลึก จะสอนให้ “เราพบ” ศิลปะศาสตร์ ความผิดพลาด จะสอนให้ “เราฉลาด” ใช้ชีวิต ความมีกัลยาณมิตร จะสอนให้ “เราเข้าใจ” ตนเอง ● ๔. อย่าคิดว่า “การศึกษาในวันนี้ไม่มีผล” จงฝึกฝนและเตรียมตนให้พร้อมอยู่เสมอ วันหนึ่งเมื่อ “ถึงเวลา” ต้องใช้ความสามารถ โอกาสนี้แหละ คือ “เวทีของคุณ” ● ๕. ยิ่งฝัน “ไกล” เพียงใด ยิ่งต้องทำให้ “ใกล้” เพียงนั้น ● ๖. ทำหน้าที่ของ “เรา” ให้ถูกต้อง ความดีทั้งผอง จักผลิ “ผล” เอง ● ๗. ยิ่งรู้ยิ่งแจ้ง ยิ่งลับยิ่งคม ยิ่งปลูกยิ่งงอก ยิ่งปล่อยยิ่งว่าง ยิ่งง่ายยิ่งงาม ยิ่งใช้ยิ่งมา คือนัยของคำว่า “ปัญญา” ● ๘. “ชีวิต” จะมีสักกี่ร้อยหน้า แต่เวลาสั่งการก็มาจาก “จิตดวงเดียว” ● ๙. “วัยเด็ก” เป็นวัยที่สุขง่ายทุกข์ยาก เพราะวิสัยของเด็กมีชีวิตบริสุทธิ์ แบบ “ไม่ต้องปรุงแต่ง” อะไรมาก ● ๑๐. เมื่อเราเชื่อว่า “ต้องชนะ” ความเชื่อนี้ก็จะเป็นพาหนะ ขับเคลื่อนตัวเราไปสู่ “เส้นทาง” แห่งชัยชนะเอง ● ………………………………………….. "