เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

“อะไรนะคะ” ชัชรียังงง ๆ เธอมาที่นี่ตามคำสั่งของแม่เท่านั้น แม่ให้มาทำธุระให้ ส่งเธอตรงมาจากน่าน “แม่หนูไม่ได้บอกอะไรเลยหรือจ๊ะ” คุณนายช่อทองจ้องเด็กสาวด้วยความพึงพอใจ ใบหน้าเล็ก ๆ ขาวใสไร้เครื่องสำอางสั่นหน้ารัว ๆ “แม่ให้มาอยู่เป็นเพื่อนคุณนาย และดูแลลูกชายของคุณนายแค่สองอาทิตย์ค่ะ แม่บอกกับหนูแค่นี้ค่ะ” หน้าตาตื่น ๆ หันมองเลิ่กลั่ก “จริงหรือ” หัวคิ้วของคุณนายช่อทองขมวดเข้าหากัน ‘นี่บุญเรืองเล่นอะไรกันนี่ เงินทองค่าสินสอดก็รับเอาไปแล้ว’ “เอาเถอะ สงสัยว่าแม่กลัวหนูไม่มา เลยใช้มุกนี้” “แล้วทำไมแม่ถึงกลัวว่าหนูจะไม่มาหรือคะ มีเรื่องอะไรหรือคะที่หนูจะต้องทำ” จะไม่ให้ฉงนสงสัยได้อย่างไร มีคนเดินเข้ามาจับตัวของชัชรี แล้วพยุงให้ลุกจากเก้าอี้ ทุกคนยิ้มเมื่อเห็นหน้าและรูปร่างของหญิงสาว “จัดการได้เลยนะ ให้เสร็จก่อนเที่ยง เพราะงานมีเย็นนี้” “เดี๋ยวค่ะ จะเอาหนูไปไหนคะ คุณนายช่วยหนูด้วย หนูไม่ไป อย่าทำอะไรหนูเลย หนูกลัวแล้ว” ชัชรีร้องเสียงหลง ตัวสั่น ใจสั่นเพราะความหวาดกลัว หันไปมองคนนั้นทีคนนี้ที ทุกคนที่กำลังจัดการเธอคือผู้ชาย แถวบ้านจะเรียกผู้ชายที่แต่งกายเป็นหญิงว่าตุ๊ด ทั้งสามคนพากันรุมจับชัชรีแก้ผ้า “ไม่เอานะคะ อย่าทำหนู หนูกลัวแล้ว”