เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"ถอดกางเกงได้ไหม" ถามเมื่อเห็นว่าคงถกขากางเกงขึ้นไม่ได้ เพราะมันเป็นกางเกงยีนส์ "ตัดออกเลยค่ะ" อรอุมาตอบไหนๆมันก็ขาดแล้ว ก็ตัดออกไปเลยแล้วกัน "ถ้าตัดก็ต้องตัดทั้งตัว ความหมายของผมคือ ให้คุณเอากางเกงตัวนี้ออกไปให้พ้นตาผม ถ้าคุณให้ผมตัด ผมก็จะตัดนะครับ" พูดพร้อมกับหยิบกรรไกขึ้นมา เขาต้องการเอากางเกงตัวนี้ออกไปให้พ้น เพราะจะได้ดูตรงจุดอื่นด้วยว่าบาดเจ็บตรงไหนอีกหรือเปล่า "ทำแค่แผลให้ก็พอ เดี๋ยวฉันไปรักษาต่อโรงพยาบาลเอง" อรอุมาบอกเธอคงไม่รบกวนเขานาน ทำแผลเสร็จก็แยกย้าย คิดแล้วก็โมโห ถ้ารู้หมอที่เจ้าของสวนมาตามคือเขา เธอขับรถหาหมอเองดีกว่า จะโลกกลมหรืออะไรก็ตาม เธอก็ไม่อยากเจอกับเขา "มีให้เลือกสองอย่างนะ จะปิด หรือเปิด" คิมหันต์ถามเสียงเย็น "คุณ!" "เลือกครับ" หมอหนุ่มไม่สนใจลูกตาวาวๆของเธอ จะปิดหรือจะเปลือยก็ไม่ใช่ปัญหา เป็นหมอที่โรงพยาบาลประจำอำเภอ ทำตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ คลอดลูก ตรวจภายใน เขาทำมาหมด เห็นจนไร้ความรู้สึกไปแล้ว