วรัมพร
“ว่าน! ว่าน! นั่นเธอหรือเปล่า ว่าน!!” นพศรุตลุกจากโซฟาแล้วเอ่ยถามเด็กสาว ก่อนจะมองไปบนชั้นสอง พอดีกับที่วิลาสที่เพิ่งเสร็จจากการเก็บข้าวของเปิดประตูออกมา “คุณศรุตมีอะไรจะใช้ว่านเหรอคะ” วิลาสชะโงกหน้าลงมาถามหน้าตาตื่น เพราะเสียงเจ้านายหนุ่มดังลั่นบ้าน “เธออยู่บ้างบนตลอดเหรอ” “ค่ะ” “แล้วก่อนหน้านั้นเธอร้องไห้หรือเปล่า” “เปล่านะคะ” “แล้วเสียงร้องไห้ของใคร” “คุณศรุตอย่าพูดแบบนี้สิค่ะ ว่านชักกลัวแล้วนะคะ” วิลาสเริ่มมองหน้ามองหลังอย่างระแวง เพราะเธอก็รู้เหมือนที่ชาวบ้านรู้ว่าบ้านหลังใหญ่หลังนี้มีผี แต่ก็ไม่เคยเห็นกับตาตัวเองสักครั้ง และก็ไม่อยากเห็นด้วย “แต่ฉันได้ยินเสียงเหมือนคนร้องไห้ แล้วนี่กี่ทุ่มแล้ว” นพศรุตถาม เพราะเขาเผลอหลับไปก่อนจะมาสะดุ้ง เพราะเสียงร้องไห้ “ห้าทุ่มแล้วค่ะ” “นี่ฉันเผลอหลับเป็นชั่วโมงเลยเหรอ” นพศรุตยกมือลูบหน้าลูบตาตัวเองไปมา ก่อนจะนึกได้ว่าเสียงที่ได้ยินอาจเป็นเสียงของผู้หญิงคนนั้น คิดแล้วก็เงยหน้าไปมองชั้นบน ที่ตอนนี้วิลาสยังไม่เลิกมองหน้ามองหลัง ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “ว่าน เธอทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่เข้านอน” “ว่านเก็บของอยู่ค่ะ” “เดี๋ยวค่อยเก็บพรุ่งนี้ ไปอาบน้ำเข้านอนได้แล้ว” “เอ่อ…” “อย่าดื้อ!” “ค่ะๆ ว่านจะไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” เจอเสียงดุๆ เข้าไปวิลาสเลยรีบทำตามคำสั่งพร้อมกับข่มความหวาดระแวงและกลัวผีของตัวเองเอาไว้แล้วเดินกลับเข้าห้อง เข้ามาแล้วก็มองอย่างระแวดระวัง ‘ทำไมคุณศรุตต้องพูดแบบนั้นด้วยนะ’
พิศวาสร้ายผลาญใจ
พิศวาสร้ายผลาญใจ (ตัวอย่าง)
รักอรุณสวัสดิ์
รักอรุณสวัสดิ์ (ตัวอย่าง)
สัญญาร้ายคล้องรัก
สัญญาร้ายคล้องรัก (ตัวอย่าง)
รอยร้ายกำแพงหัวใจ
รอยร้ายกำแพงหัวใจ (ตัวอย่าง)
วิวาห์ทรยศใจ
วิวาห์ทรยศใจ (ตัวอย่าง)
เสน่หาตาลิกา
เสน่หาตาลิกา (ตัวอย่าง)
ราคะร้ายซ่อนรัก
ราคะร้ายซ่อนรัก (ตัวอย่าง)
จำนนรักสามีคืนเดียว
จำนนรักสามีคืนเดียว (ตัวอย่าง)
รสเสน่หาว่านรัก
รสเสน่หาว่านรัก (ตัวอย่าง)
ปริศนาร้อยรัก