เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

“โอ๊ย!”โทนี่ร้องลั่นพร้อมกับปล่อยร่างบางจากพันธนาการทันทีใบหน้าหล่อเหลาเหยเกด้วยอาการเจ็บปวดจากพิษสงของเชฟสาว “สมน้ำหน้าอยากบ้าดีนัก” หญิงสาวเยาะเย้ยพร้อมกับฉวยเสื้อยืดของตนที่หล่นบนพื้นก่อนจะรีบคว้าสัมภาระอื่นๆเพื่อวิ่งหนีไปยังอีกทาง “ทำฉันเจ็บแล้วคิดจะหนีมันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกนะจอมนาง”ชายหนุ่มพูดอย่างเข่นเขี้ยวข่มความรู้สึกเจ็บจากน้ำมือของหญิงสาว นายแบบหนุ่มก้าวพรวดก่อนรั้งร่างบางที่กำลังจะวิ่งหนี “ว้าย!ไม่นะ ปล่อยฉันนะคุณ” จอมนางพยายามร้องสุดเสียงหวังจะมีใครผ่านมาได้ยินและพอจะช่วยเธอได้บ้าง “หยุดร้องฉันบอกให้หยุด ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะจูบให้เธอสลบไปเลย คอยดู” โทนี่ขู่เสียงกร้าวจ้องมองร่างบางราวกับราชสีห์จะกลืนกินเหยื่อ