เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

แสงจากธรรมชาติได้เข้ามามีบทบาทต่อการแสดงบนเวทีตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ถึงสมัย กรีก และโรมัน ซึ่งใช้โรงละครแบบ outdoor theatre ดังนั้น แสงตะวันจึงเป็นแหล่งกำเนิดแสงที่เป็นธรรมชาติที่สมบูรณ์แบบที่สุดและเหมาะสมที่สุดกับรูปแบบการแสดงในสมัยดังกล่าว แสงจากไต้ หรือ คบเพลิง และตะเกียงน้ำมันซึ่งเป็นแสงประดิษฐ์ที่มนุษย์ทำขึ้นใช้เฉพาะในเวลากลางคืน กับโรงละครสมัย Romanesque และ Byzantine จนถึงสมัยกลางจึงเริ่มมีการพัฒนาการหรี่แสงที่กระทำผ่านกระจกหน้าต่างแบบ stained glass ในสมัย Renaissance การใช้แสงสว่างเป็นไปอย่างกว้างขวาง การส่องแสงสว่างสำหรับเวทีนั้นได้ใช้การผสมผสานระหว่างคบเพลิง ตะเกียงน้ำมัน เทียนไข และโคมน้ำมันแบบหยาบ ๆ มีการทำแสงให้มีสี มีการใช้ proscenium arch และปรับปรุงวิธีการจัดแสงโดยเริ่มใช้โคมแบบ footlight ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าของเวที มีการประดิษฐ์อุปกรณ์แสงหลายชนิดซึ่งทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงกับวงการจัดแสงสำหรับเวที ระบบแสงจากแก๊สเป็นวิวัฒนาการในการจัดแสงที่นอกจากจะสามารถเพิ่มความสว่างให้แก่เวทีแล้วยังสามารถควบคุมการจำหน่ายแสงในปริมาณและทิศทางที่ต้องการได้ ต่อมาพลังงานไฟฟ้าได้เข้ามาแทนที่พลังงานแก๊สอย่างมีประสิทธิผล มีการผลิตหลอดไฟแบบมีไส้หลอด มีการใช้แสงจาก footlight, battens, winglights และ bunchlights ประกอบกัน มีการประดิษฐ์เครื่องหรี่แสงที่มี master dimmer และ preset โคมชนิดใหม่ได้รับการแนะนำสู่ตลาด โดยมีจานสะท้อนแสงแบบ ellipsoidal reflector ที่มีมุมแสงที่กว้างกว่าปกติ หลังจากที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเวลากว่า 50 ปี หลอดแบบใหม่คือแบบ tungsten halogen lamp ได้เข้ามาเป็นที่นิยมพร้อมกับหลอดแบบ Iodine และหลอดที่บรรจุ Halogen vapor ฯลฯ และปัจจุบัน LED ที่มีจุดกำเนิดแสงแบบใหม่ล่าสุด ได้เข้ามามีบทบาทสำคัญมากยิ่งขึ้น อุปกรณ์แสงชนิดต่าง ๆ เปลี่ยนไปใช้ LED กันมากมายบริษัทผู้ผลิตที่มีอิทธิพลต่อรูปแบบของตัวโคมรุ่นเก่าและอุปกรณ์ประกอบต่าง ๆ ได้แก่ Century Lighting, Century Strand, GE, Kliegl Bros, Major Corp, Strand Electric และ Ward Leonard Electric ฯ บุคคลที่มีอิทธิพลต่อการจัดแสงสำหรับเวทีสมัยต่าง ๆ ทั้งทางความคิดและการปฏิบัติที่สำคัญ ได้แก่ Sir Henry Irving, Gordon Craig, Adolphe Appia, Leone di Somi, Sebastiano Serlio, Nicola Sabbattini, Joseph Furttenbach, Inigo Jones, David Garrick, William Murdock, Adolphe Linnebach, David Belasco, Lee Simonson, Norman Bel Geddes, Robert Edmund Jones, Thomas Wilfred และ Stanley R McCandless. การพัฒนาด้านเทคนิคและอุปกรณ์แสงได้มีมาอย่างต่อเนื่องโดยบุคคลเหล่านี้ และจะมีต่อไปในอนาคต แต่รูปแบบการจัดแสงยังคงใช้หลักการเดิมเป็นหลักอยู่อย่างไม่หยุดยั้งต่อมาจนถึงปัจจุบันและแม้ในอนาคตก็ตาม