เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"เนาวนิจมองตาม แล้วก็ขมวดคิ้วใส่น้องชายอีกแล้ว เมื่อทิศทางที่เจ้าตัวชี้ คือ จุดที่เพื่อนเธอกำลังยืนชะเง้อมองแปลงกุหลาบ ซึ่ง ต้นนี้ ดอกชูช่อสูง จนต้องแหงนดู “ตาแกยาวนี่ อยู่ตรงนี้ เห็นถึงตรงโน้น! “ไป ไปถ่ายดอกกุหลาบกัน!” ว่าแล้ว ร่างสูง ในกางเกงยีนส์ตัวเก่ง เสื้อยืด แจ๊คเก็ตตัวเก่า ก็ผละยาวๆ ไป โดยไม่สนใจว่าพี่สาวจะตามมาหรือไม่ เนาวนิจถอนใจยาว เริ่มแน่ใจเสียแล้ว บ้าเอ๊ย.. พาน้องมาเจอแม่ม่าย... ไม่อยากจะเชื่อว่า ยายนินจะเสน่ห์แรงขนาดนี้ ..ที่เขาว่า กระดังงาลนไฟ ท่าจะจริงเสียแล้ว แต่ เอ๊ะ ก็ไหน ยายนินบอกว่า ผัวเป็นเกย์.. ยังไม่ได่ถูกลนไฟเลยนี่นา กำลังจะผละตามไป ด้วยสีหน้าเริ่มอยากเอาเรื่อง เสียงเรื่อยๆ เย็นๆ ของสามี ก็เปรยมาจากซุ้มประตู ที่หยุดแหงนดูดอกไม้สีขาว ห้อยย้อยลงมาจากซุ้ม “มาดูดอกนี้ดีกว่า นิจ ไม่รู้ดอกอะไร” “คุณก้อ.. ไม่เห็นหรือไงว่า คู่นั้นเค้า... เหมือน จะมีอะไรกันนะ? แน่ะ ยายนินเดินลงไปโน่นแล้ว ไอ้น๊อตก็ตามไปจะตื๊อถ่ายรูปท่าเดียว” “แล้ว มัน..ทำไมล่ะ? แปลกตรงไหน?”"