เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"ผู้หญิงคนใหม่ของเขา..สวยกว่ากรกชแน่นอน เพราะ หล่อนไม่จำเป็นต้องแต่งหน้า ก็สวยซึ้งอยู่แล้ว วารินทร์โอบเอวหล่อน เมื่อขึ้นบันไดมาชั้นบน เขาไปเปิดประตูห้องนอน และ หล่อนก็อุทาน “ต๊าย สวยจัง..” “ห้องหอของเราจ๊ะ เฮ้อ เมื่อไหร่ เราจะแต่งงานกันเลยนะ พี่ว่า เราบินไปปัตตานี แล้วจัดพีธิที่โน่นเลยดีกว่า พี่ยังมีวันลาอีกอาทิตย์นึง” “ได้ค่ะ แล้วมินจะโทร.ไปบอกม๊ะ ให้จัดเตรียม..ว่าแต่ พี่พร้อมจะเข้าสุหนัดแล้วหรือคะ?.” หน้าเขาแหยเล็กน้อย”มัน..เจ็บมากมั้ย?” “ก็ คงต้องเจ็บค่ะ ปกติ เราจะให้เด็กอายุสิบสองทำกัน แต่พี่ โตขนาดนี้แล้ว..” “แล้ว..ว๊า..” มินตราตีแขนเขาอย่างอายจัด ค้อนแล้ว ก็ผละตัว”มินจะลงไปเตรียมมื้อเที่ยงค่ะ นี่บ่ายเข้าไปแล้ว ไม่หิวหรือคะ?” “หิว..อย่างอื่น” “แน๊” เขาไม่ฟังเสียง เข้าไปรวบเอว พาไปที่เตียงนอน ที่เขาแอบเปิดแอร์ฯตั้งแต่เข้ามาแล้ว มินตราส่ายหน้า อุบอิบบอก เมื่อเขายื่นปากมาเตรียมประทับจูบ"