เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

"ว่าแล้ว ร่างผอมเกร็ง แต่ยังดูฉับไว ก็เดินรีบๆหายเข้าไปในบ้าน ลำเพาตากผ้าไป คอยเหลียวหลังไปทางโรงรถอย่างตื่นเต้น แทบอยากมีฤทธิ์หายตัวได้ จะได้แอบเข้าไปในรถคันเทอะทะของคุณพ่อ จะได้เข้าเมืองไปเห็นอะไรๆที่อยากเห็นมานาน เสียงไอเงียบไปพักใหญ่ ก่อนไออีกครั้ง แต่คราวนี้เสียงไอใกล้มา ลำเพารีบตากผ้า ใจคอตึกตัก ที่แตกต่างจากทุกวัน เพราะเช้านี้ มีเรื่องให้ตื่นเต้นแต่เช้า ร่างสูงผอม เดินออกมาช้าๆ ในมือถือไม้เท้าหัวสิงห์ ใบหน้าขาวซีดกลางแสงแดดเช้า ทำให้ลำเพารีบหลบตา ใจวูบหายแปลกๆ ขณะอุทานในใจว่า คุณพ่อตอนอยู่ในห้องมืดๆ ดูไม่.น่ากลัวเท่านี้ เป็นเพราะท่านแทบไม่ได้ออกจากห้องเลยละมัง ที่ทำให้ท่านดูซีดจนคล้ายจะเหลืองด้วยซ้ำ จะมีก็แต่สายตาเท่านั้นที่ดูดุเข้มกว่า เพราะตรงนี้สว่างจนเห็นตาท่านน่ากลัวด้วยอะไรบางอย่าง ที่ลำเพาอธิบายไม่ถูก ""ห้ามออกจากบ้านเด็ดขาด ถ้าฉันรู้ เธอโดนหนักแน่ ลำเพา !"""